เฉินเหว่ยถิง = หมอเฉินเหว่ยถิง เป็นหมอฟัน เจ้าของคลินิกแห่งหนึ่งในเซี่ยงไฮ้ ชื่อ “ถิงหยาฉือ”
อุปนิสัย-เงียบ สงบ เย็น ภูมิฐาน เป็นงานเป็นการ ความรู้แน่น แต่บางทีก็สามารถขี้เล่นขึ้นมาได้
หลี่อี้เฟิง = ดาราดาวรุ่งสุดฮอตแห่งวงการ ถ่ายละครและหนัง คิวแน่นไม่หยุดหย่อน
อุปนิสัย-ร่าเริง กินเก่ง ชอบกินขนม ของหวาน ลูกอม เค้ก ไอติม แต่กลัวเลือดมากที่สุด
"พี่ซูซู นี่พี่ซูซูนี่นา" เด็กน้อยแฝดตรงหน้าที่ผมยังไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร เกาะขาผมแล้วเขย่าแบบน่ารัก ผมสบตาหน้าหมอถิง เค้าไม่ได้พูดอะไรแต่มองภาพตรงหน้าด้วยแววตามีความสุข ผมนั่งลงไปกอดเด็กน้อยทั้งสองเบาๆ
"ใช่ครับ รู้จักพี่ด้วยเหรอ" ผมถาม จริงๆผมก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอก เพราะซีรี่ส์กู่เจี้ยนที่ผมเล่น ทำให้ผมดังขึ้นมากครับ ไปไหนก็มีแต่คนเรียกว่าซูซู ไม่เว้นแม้กระทั่งเด็กๆ 555
"อี้เฟิง คุณจะกลับคอนโดมั้ย เดี๋ยวผมไปส่ง หรือว่าจะไปที่ไหน เช้านี้ผมเข้าสายได้ คนไข้เช้าไม่มี"
เค้าถามผม แต่ผมก็ยังไม่รู้จะตอบยังไงดี ตอนนี้เจ๊เฉินก็ยังไม่ติดต่อมา วันนี้ไม่มีคิวถ่ายเช้า อีกทีก็เย็นๆเลย
"พี่ซูซูไปกินข้าวกันนะ"
"นะๆ พี่ซูซู สอนกระบี่ผมด้วย"
สองแฝดยังคงตื่นเต้นกับผมอยู่...
"ได้สิ ไปกัน" ผมคิดว่าไม่มีอะไรเสียหาย ผมก็ยังไม่รีบไปไหน อยู่กับเค้าก่อนคงจะไม่เป็นไรมั้ง รอเจ๊เฉินตามแล้วค่อยว่ากัน
"อ้าว คุณดาราเอาแบบนี้เหรอครับ งั้นให้หลานๆผมพาคุณไปทานข้าวเช้า แต่บอกก่อนนะ บ้านนั้นมีทั้งแม่ พี่เขยและพี่สาวผม คุณแน่ใจนะ???"
หมอเอ่ยถามเค้าคงคิดว่าผมจะไม่อยากเจอใคร หรือเจอให้น้อยที่สุด แต่ไม่รู้สิ กับคนในบ้านเค้า ผมก็อยากรู้จักนะ ผมอยากรู้ว่าเป็นยังไงกัน
"งั้นผมขออาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวตามไป"
หลังจากนั้นเด็กน้อยแฝดทั้งสองก็จูงมือผมคนละข้างพาไปแนะนำให้รู้จักคนทั้งบ้านเฉิน...
ผมอธิบายว่าเป็นคนไข้หมอถิง แต่ว่ามีปัญหานิดหน่อย เลยจำเป็นต้องมาอาศัยที่นี่หลบนักข่าวชั่วคราว เรื่องจริงเป็นยังไง ผมคงไม่บอกทั้งหมดอยู่แล้ว...
แต่ไม่น่าเชื่อ ทั้งบ้านเค้าน่ารักมากครับ ไม่ว่าจะเป็นหม่าม๊าที่ทำกับข้าวอร่อยมาก รวมไปถึงพี่สาว พี่เขยและหลานๆ ตอนนี้ผมกลายเป็นขวัญใจคนในบ้าน ซึ่งทำให้หมอถิงแอบค้อนผมเล็กน้อย...
พอเราเดินกลับมาที่บ้านเค้า ก็เป็นเวลาสายมากแล้ว เนื่องจากทุกคนซักไซร้พูดคุยและฟังเรื่องราวของผมกันอย่างสนุกสนาน
"แหม...คุณดาราดังครับ ทำไมทั้งบ้านผม รู้จักคุณกันหมด นี่ผมไปอยู่รูไหนมาเหรอ ถึงได้ไม่รู้เรื่องเลย...ตอนนี้คุณเป็นขวัญใจพวกเค้าไปแล้ว แถมบอกให้มาบ่อยๆด้วยสิ"
"ก็ถ้าคุณไม่ได้สนใจดูทีวีหรือดารา จะรู้จักได้ไงล่ะ แต่ตอนนี้ก็รู้จักแล้ว แถมยุ่งมากกว่าเดิมอีก คุณไม่กลัวผมจะเอาปัญหามาให้คุณเหรอ???"
ผมถามเค้าเพราะอยากรู้จริงๆ แล้วก็เดินมานั่งที่โซฟา ผมรู้สึกผ่อนคลายนะ อยากคุยกับเค้าแบบเปิดอกสักที ตั้งแต่เกิดเรื่องเมื่อคืน
"คุณเนี่ยนะ จะเอาปัญหามาให้ผม ผมต่างหาก จะสร้างปัญหาให้คุณ" หมอพูดและนั่งลงข้างๆ หันมามองหน้าผม
"คุณไม่กลัวนักข่าว กลัวเป็นข่าวหรือไง คุณหมอ นี่ผมพูดจริงๆนะ ผมจริงจัง ที่ผมบอกชอบคุณ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าคุณคิดยังไงกันแน่"
คราวนี้ผมถามสิ่งที่ผมอยากรู้ที่สุดออกไป
เค้าไม่ตอบ แต่เอาหน้าเข้ามาใกล้อีกและจูบที่ปากอย่างแผ่วเบา ผมจูบตอบเค้ากลับ เป็นจูบที่เนิ่นนาน ผมถอนปากออก แต่เค้าก็รุกไล่เข้ามาจูบอีก เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง จนผมแทบหายใจไม่ทันเลยต้องเอามือไปผลักเค้าไว้ก่อนที่มันจะเลยเถิด...
"คุณหมอ ตกลง คุณจะตอบผมมั้ย นี่ให้ดาราดังมาถามหลายๆรอบ คิดว่าคนอื่นจะกล้าทำแบบนี้มั้ย" ผมยังคงถามคำถามเดิม...
คราวนี้เค้าเอามือมาจับที่ปากผมแล้วลูบไปเบาๆ
"ผมคิดถึงแต่เรียวปากนี้ ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน ผมเป็นหมอฟัน ที่วันๆเอาแต่ทำงาน ผมเจอคนไข้ เจอคนมาก็มาก แต่ไม่เคยมีใครที่สามารถดึงดูดผมด้วยปากนี้ได้แบบคุณเลยนะ คุณดารา"
"แปลว่าหมอชอบผม!!!...นี่ถ้าผมต้องถามอีกรอบ ผมจะกลับแล้วนะ" ผมทำท่าจะลุกขึ้น ก็อะไรของเค้า ทำไมไม่ตอบมาตรงๆ เค้าเห็นผมเป็นยังไงกันแน่ เค้าเอามือฉุดมือผมนั่งแต่เหมือนเค้าจะจงใจ ดึงให้ผมไปนั่งลงบนตักเค้าแล้วครับ
"ถ้าผมชอบคุณ และอยากคบด้วย หมอฟันแบบผมต้องทำยังไงบ้างครับ บอกหน่อยสิคุณดารา"
ตอนนี้เค้ากอดผมไว้แน่น มันอบอุ่นและรู้สึกดีมากๆครับ ปกติผมเคยแต่กอดนางเอก นางร้าย แต่ตอนนี้ถูกกอดบ้างมันคนละแบบกับความรู้สึกที่ผ่านๆมา...
"ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้ตัดไหมเสร็จ ผมจะบอกนะ ส่วนตอนนี้ไปส่งผมที่คอนโดก่อนได้มั้ยครับ คุณหมอฟันของผม" ผมหันหน้าไปบอกเค้า แล้วกำลังจะลุกขึ้น แต่เค้ารั้งตัวผมไว้ ไม่ให้ลุกได้ ผมพยายามฝืนแล้ว แต่สู้แรงไม่ได้จริงๆ
"ผมไม่ให้กลับหรอก!!!" เค้ากอดผมไว้แน่น
"คุณหมอ ผมบอกแล้วว่าให้ผมตัดไหมก่อน เราค่อยมาเริ่มต้นคบกันนะ ตอนนี้ยังไม่ใช่"
"จะตัดไหมพรุ่งนี้ แสดงว่าแผลจะหายดีแล้วสิ ไม่ต้องเชื่อฟังหมอแล้วใช่มั้ย"
ผมจะทำยังไงถึงจะหลุดจากตรงนี้ได้นะ...ผมยังคงอยู่ในอ้อมแขนเค้า
"ผมเป็นคนไข้หมอนะ ก็ต้องเชื่อฟังหมออยู่แล้ว แผลก็ยังไม่หายดีเท่าไหร่ ไม่เชื่อหมอลองตรวจดูสิ"
ผมเลยจับมือเค้าขึ้นมา แล้วเอานิ้วชี้เข้าไปกดที่แผลในปากผม พร้อมทั้งดูดนิ้วนั้นเบาๆ
ได้ผลแฮะ!!!ตอนนี้เค้าหลับตาพริ้ม ปล่อยให้ผมดูดและอมนิ้วนั้นแล้วเอาลิ้นเลียเล่นอย่างสนุก
ผมเลยได้ทีกระโดดออกมาจากลำแขนใหญ่นั่น
"อี๋!!! หมอฟันอะไรหน่ะ ไม่สะอาดเลยนะ เลอะน้ำลายหมดแล้ว 5555"
"มานี่เลย!!! คนไข้ตัวแสบ ชอบยั่วผมดีนักนะ คอยดูเหอะ อย่าให้จับได้เชียว"
ผมกับเค้าวิ่งไล่จับกันเหมือนหนังอินเดียเลยครับ แต่คุณคิดว่าผมจะรอดเหรอ สุดท้ายผมก็มาอยู่ในอ้อมกอดเค้าอยู่ดี...
"นี่แหน่ะ!!! ผมบอกแล้ว ว่าอย่าให้จับได้ แต่ผมสัญญา ผมจะรอจนกว่าคุณจะตัดไหมเสร็จ ความสัมพันธ์ของคนไข้กับหมอก็จะหมดลง เราจะได้เริ่มต้นคบกัน ผมจะทำตามที่คุณบอกนะ...คนไข้จอมยั่วของผม"
เค้าหอมแก้มผมฟอดใหญ่หลายทีมากที่แก้มทั้งสองข้าง จูบพรมไปทั่วหน้า ก่อนจะจูงมือผมไปที่รถเค้า...
"ไปครับ ผมจะไปส่งที่คอนโด"
ผมเดินตามเค้าไปอย่างว่าง่าย โดยไม่รู้เลยว่า เมื่อมาถึงที่คอนโด เจ๊เฉินจะนั่งรอผมอยู่ที่ห้องเพราะมีเรื่อง!!!!
แต่ไม่สามารถติดต่อผมได้ เนื่องจากมือถือผมแบตหมด...
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น