วันพฤหัสบดีที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

ที่ปรึกษาคนใหม่ ตอนที่ 4 (NC17)

ตอนที่ 4 ยอมแพ้แล้วจริงๆ (I surrender to you)

          เช้าวันนี้ ผมและเพื่อนๆก็มารอขึ้นรถที่อ.เหมาไว้ให้หน้าชมรมกัน ผมเตรียมพร้อมกับการฝึกเต็มที่ แล้วก็เตรียมพร้อมจะรุกอ.เต็มที่เช่นกัน...
ผมศึกษามาหลายอย่างเลยครับ ทั้งคลิปทั้งหนังสือโป๊ ผมไม่อายที่จะเรียนรู้แล้ว เพราะผมอยากให้อ.พอใจผมที่สุด...ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเพื่อนๆจะว่ายังไง ถ้ารู้ความสัมพันธ์ของผมกับอ.เหว่ยถิง...

"ประธานเฟิง ทำไมอ.มาช้าจังล่ะ หรือว่าเราจะไม่ได้ไปกันแล้ว"
หยุนหลงเจ้าเพื่อนตัวแสบถามผม

"ไม่รู้สิ!!! เดี๋ยวชั้นจะโทรหาเค้าดูนะ" ผมตอบออกไปแบบไม่ได้คิดอะไร

"นี่มีเบอร์ส่วนตัวกันด้วยเหรอ? แต่ก็ไม่แปลกหรอกนะ ดูนายจะสนิทกับอ.เหว่ยถิงออกนี่นา" มาอีกแล้วครับ หน้าตาเจ้าเล่ห์จากพวกเพื่อนๆในชมรม ผมเลยไม่รู้จะพูดอะไรต่อ...ได้แต่ยกโทรศัพท์ขึ้น โทรหาเค้า...แต่คำตอบที่ได้คือ!!!

"รอก่อน ซื้อของอยู่ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว รถตู้ก็น่าจะถึงใกล้ๆกัน"

ผมเลยต้องบอกเพื่อนๆไปแบบนี้ แต่หม่าเทียนก็ยังไม่หยุดถามผม

"นาย...ว่าอ.เค้าชอบมองนายแปลกๆมั้ยประธานเฟิง"

"ใช่ๆ ชั้นว่านะ ชั้นรู้สึกว่าสายตามันไม่ธรรมดา"

ทุกคนในชมรมกำลังรุมถามผม ดีว่ามีเสียงรถแล่นเข้ามาช่วยผมไว้พอดี...

"อ้าว!!! นั่น รถมาแล้ว อ.ก็ตามมาพอดี"

ผมกับเพื่อนกำลังจะขนของขึ้นรถตู้ อ.เหว่ยถิงก็เข้ามาดึงมือผมไว้

"นายมานั่งรถชั้น ส่วนคนอื่นๆไปรถตู้นะ"

ทุกคนมองการยื้อยุดฉุดกระชากเล็กๆ ที่ผมไม่ยอมแล้วยิ้มๆ แต่ไม่มีใครพูดอะไร แย่แล้ว!!! ทำไมอ.ถึงทำแบบนี้ เพื่อนๆก็จะสงสัยเอาได้หน่ะสิ

"อ.ปล่อยผม อ. ทำแบบนี้เพื่อนๆเค้าก็"

"นายหยุดพูด แล้วก็ขึ้นไปนั่งบนรถดีๆ หรือจะให้ชั้นอุ้มไปฮะ!!! พะยูนน้อย"

ผมเลยต้องเงียบ ปิดปากสนิทแล้วขึ้นไปนั่งบนรถแบบไม่โต้ตอบอะไรอีก อ.ก็ขับตามรถตู้คันหน้าไป...ระหว่างทางมืออ.ข้างซ้าย เอื้อมมาสอดที่ใต้กางเกงขาสั้นแบบหลวมๆ ที่ผมใส่มา แล้วลูบหน้าขาผมไปมาอยู่แบบนั้น แล้วล้วงลึกขึ้นไปเรื่อยๆ จนผมทนไม่ไหวต้องจับมืออ.ไว้

"อ.ครับ อย่า!!!"

"ทำไม นายจะขัดชั้นอีกแล้วเหรอ"

"เอ่ออ...แบบนี้มันอันตรายนะครับ อ.ขับรถอยู่"

พอผมพูดจบ อ.ก็หยุดรถทันทีตรงข้างทาง ปล่อยให้รถตู้แล่นต่อไป รถยังคงติดเครื่องอยู่ แต่คนขับตอนนี้ปล่อยมือจากพวงมาลัย มาจับที่แก่นกายของผม เค้าเอี้ยวตัวมาประกบปากผมไว้แน่นโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวเลยจริงๆ

"อื้ออออ อื้อออออ" 

ผมพยายามดันตัวอ.ออกเพราะหายใจไม่ทันจริงๆ จนอ.ต้องถอนปากออกไป

"นายนี่ไม่ไหว สอนหายใจกี่ครั้งก็ยังไม่ดีขึ้นนะ"

"อ.ทำไมชอบแกล้งผม"

"ก็ชั้นอยากให้นายรู้ว่า นายไม่มีวันชนะชั้นได้หรอก"

"ผะ...ผม ผมไม่...อื้ออออออออออ"

อ.ยังใช้มือลูบคลึงส่วนแก่นกลางกายของผมไปเรื่อยๆ พร้อมมืออีกข้างก็สอดเข้าด้านใต้กางเกงเพื่อสัมผัสมันอีกจากด้านใน

"อะ...อ. ผมยอมแล้ว ยอมทุกอย่างครับ"

"ดีมาก เด็กดี ก็แค่นี้แหละ ไป!!! จะได้ไปบ้านพักชั้นกัน"

"อื้มมม...ครับ"

ผมกัดริมฝีปากแน่น แล้วมองไปทางหน้าต่าง ตอนนี้ผมอึดอัดอยู่ด้านใน มันยังไม่ปล่อยออกมา แต่ว่าอ.หยุดทุกอย่าง หันไปออกรถแล้วผิวปากอารมณ์ดีที่ผมต้องยอมเค้าอีกแล้ว ทำไมนะ!!! ทำไม!!! เค้าชอบทำให้ผมต่อต้าน แต่พอเป็นแบบนี้ เค้าก็จะหยุดทุกอย่าง ทำให้ผมต้องการต่อ...

ผมไม่รู้ว่าเค้าทำแบบนี้ทำไมกันนะ แค่นี้ผมก็ยอมอ.ทุกอย่างอยู่แล้วครับ...อ.เหว่ยถิง...

............................โปรดติดตามตอนต่อไป...ตอนจบค่ะ................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น