ตอนจบ...ฝึกหนักมากๆ (Practice all day and night)
...พอเรามาถึงบ้านพัก อ.ก็พาพวกเราเข้าไปในบ้าน เป็นบ้านหลังใหญ่ มีสองชั้น ห้องพักเยอะมาก ก็แน่ล่ะ อ.เป็นถึงลูกชายอธิการมหาวิทยาลัยเราเชียวนะ!!! มีบ้านหลังเล็กของคนดูแลด้วย ถึงจะไม่ติดริมทะเลมากนัก แต่ก็มองไปเห็นทะเลได้
สิ่งสำคัญคือ...สระว่ายน้ำที่นี่ใหญ่มาก สมกับเป็นสระของนักกีฬาเก่าแบบเค้า...
"ทุกคนเลือกห้องข้างล่างตามสบายเลยนะ เดี๋ยวจะมีแม่บ้านมาจัดการเรื่องอาหารให้ ชั้นอยากให้ตั้งใจฝึกกัน ถึงแม้ที่นี่จะไม่ใช่สระน้ำเกลือล้วน แต่ก็มีเปอร์เซ็นต์คลอรีนไม่มาก อาจจะแตกต่างจากที่ชมรม ลองเปลี่ยนสนามบ้าง จะได้เก่งขึ้น"
อ.เหว่ยถิงบอกทุกคน โดยมีผมยืนฟังอยู่ด้วยความอดทน...ผมกัดริมฝีปากแน่น พยายามจะลืมเรื่องบนรถอ.ให้ได้ แล้วเดินตามทุกคนไป
"อี้เฟิง นายจะไปไหน นายต้องไปพักข้างบนกับชั้น ตามมา!!!"
"แต่ว่า...อ.ครับ"
"อี้เฟิงงงงงงงง"
อ.ตะโกนเสียงดังมาก จนทุกคนสะดุ้งไปหมด หม่าเทียนต้องหันมากระซิบกับผม
"โชคดีนะเพื่อน!!!"
ผมเลยต้องเดินตามอ.ขึ้นไปชั้นบน พออ.เปิดประตูเข้าไปในห้อง ผมเห็นด้านในเป็นเตียงใหญ่มีเสาไม้สี่ด้านแข็งแรง มีของทุกอย่างพร้อม พื้นเป็นพรม หรูหรามาก...
ผมวางกระเป๋าลงยังไม่ทันไร อ.ก็คว้าตัวผมโยนขึ้นเตียงไป...
ผมกำลังจะกระเด้งตัวขึ้นมา...
"อะ...อื้ออ"
อ.เอามือปิดปากผมไว้ แล้วก้มหน้าเข้ามาใกล้ จนลมหายใจร้อนปะทะจมูกผม
"นายคิดจะร้องเหรอ ไหนบอกว่ากลัวเพื่อนๆรู้ไง"
"อื้ออออ"
"พะยูนน้อย หน้าตานายตอนนี้ คงต้องการชั้นมากล่ะสิ ฮึๆ"
"อื้ออออ"
ผมพยายามจะดันเค้าออกไป เพราะรู้ว่าเค้าต้องทรมานผมอีกแน่ๆ ซึ่งผมไม่ไหวแล้ว ผมไม่เข้าใจ ว่าผมต้องทนไปอีกนานแค่ไหนกับสภาพแบบนี้...
เค้าปล่อยมือออกแล้วเอามือกดข้อมือผมสองข้างเอาไว้...
"อ.ครับ อ.อย่าทรมานผมอีกเลย แค่นี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว"
"อะไรกัน นายอายชั้นเหรอ???"
"ก็ผม...อ.ก็รู้ว่าผมรู้สึกยังไง???"
ผมยังคงกัดริมฝีปากแน่น แล้วเบือนหน้าไปอีกทางนึง
"ทำไมล่ะ ประธานชมรมคนที่เคยมั่นใจ มาขอร้องชั้นคนนั้นไปไหนแล้ว...ตอนนี้คนที่นอนอยู่ตรงหน้าชั้น ดูเหมือนจะยอมให้ชั้นทำอะไรก็ได้นะ"
"ไม่!!! ผมไม่ยอมอ.แล้ว"
ผมขยับตัวไปมา จะลุกขึ้นให้ได้ อ.ก็กดจูบลงมาที่ปากผมอย่างแรง ใบหน้าและจมูกเสียดสีกันไปมา พร้อมลมหายใจที่ปะทะกันอีกครั้ง
"อืออออ อืออออ"
ผมพยายามดิ้น แต่อ.ก็ยังคงเอาลิ้นรุกไล่เข้ามาในปากผมไม่หยุด พร้อมกับขบกัดริมฝีปากล่างผมซ้ำแล้วซ้ำอีก จนผมสู้ไม่ไหว ร่างกายผมค่อยๆหยุดการขัดขืน เปลี่ยนเป็นเอาลิ้นแตะลิ้นเค้าเป็นการต้อนรับ และขบริมฝีปากเค้าตอบด้วยเช่นกัน...ทุกอย่างเข้าสู่ความหวานอีกครั้งสำหรับผม...
"ไง พะยูนน้อย สิ้นฤทธิ์ซะทีนะ"
อ.มองหน้าผมพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก
"อ.ต้องการแบบนี้เหรอ ชอบแกล้งผมมากเลยสิ ในเมื่อผมรักอ.ไปแล้ว อ.จะทำอะไรกับผมก็ได้ อ.ไม่สงสารผมเลยเหรอครับ"
ผมส่งสายตาอ้อนวอนคนตรงหน้า นี่เป็นทางเดียวที่ผมจะทำได้ คือขอให้เค้าเห็นใจบ้าง...
"พะยูนน้อยของชั้น นายจะได้เข้าใจชั้นก็วันนี้แหละนะ"
อ.เอามือข้างขวาค่อยๆเลื่อนลงมา ถอดกางเกงผ้าผมออกอย่างง่ายดาย แล้วถอดเสื้อตัวเองออกหมด หลังจากนั้นอ.ก็เริ่มกระตุ้นผมอีกแล้ว มือข้างซ้ายของอ.ทำหน้าที่ของมัน เคล้าคลึงส่วนนั้นของผมไปมาอย่างช้าและเร็วขึ้นเรื่อยๆ ผมเริ่มบิดตัวไปมา แหงนหน้าขึ้นด้วยอารมณ์ที่ถูกชักนำไป...อ.จึงปล่อยมือออกและลงจากเตียงไปปลดกางเกงตัวเองออก โดยยืนมองผมที่ยังบิดตัวไปมา ผมทนไม่ไหวเลยพูดออกไป...
"อะ..อ. ผมต้องการอ."
"ชั้นอยากให้นายเข้าใจ พะยูนน้อย ก่อนหน้านี้ชั้นเคยถูกปฏิเสธ เคยมีคนทิ้งชั้น ไม่ต้องการชั้น ชั้นไม่รู้ว่านายรักชั้น หรือต้องการชั้นจริงหรือเปล่า ดังนั้นชั้นต้องการความมั่นใจ!!!"
อ.ยกผมกระเถิบขึ้นไปบนเตียงทั้งตัวและขึ้นมาคร่อมบนตัวผม ค่อยๆถอดเสื้อผมและจูบลงบนตัวผมไปเรื่อยๆ ตั้งแต่ส่วนท้องขึ้นมาจนถึงคอ จนกระทั่งมาหยุดที่ปากผมอีกครั้ง...
"นายยอมชั้น ต้องการชั้นจริงๆใช่มั้ย"
ผมเอานิ้วแตะที่ริมฝีปากอ. แล้วเอามือถอดกางเกงในตัวสีขาวสะอาดของตัวเองออก เอามือไปลูบที่ต้นขาอ.เป็นคำตอบ ผมต้องตอบรับเค้า ต้องให้เค้าผ่อนคลาย และต้องกระตุ้นเค้าด้วย เพื่อให้เค้ารู้และจะได้มีความสุขร่วมกันกับผมอย่างไม่ต้องกังวลอะไร แค่นี้หน่ะเหรอที่ติดอยู่ในใจเค้า ผมไม่อยากจะเชื่อเลย...
"งั้นชั้นจะได้ใช้ของที่ซื้อมาซะที นายพร้อมสินะ พะยูนน้อย"
อ.ยืดตัวขึ้นแล้ว...ถอดกางเกงในตัวเองออก แล้วจัดการเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งป้องกันต่างๆที่ผมก็รู้ว่านั่นหมายถึง อ.พร้อมแล้วที่จะใส่มันเข้ามาในตัวผม...จริงเหรอเนี่ยะ!!!
อ.เอามือผมไปสัมผัสมันพร้อมเครื่องห่อหุ้มป้องกันที่ทำให้สัมผัสมันแปลกเข้าไปอีก หลังจากนั้นอ.ก็ปล่อยมือให้ผมได้ทำหน้าที่ให้อ.บ้าง ผมจึงไม่รอช้า กระตุ้นให้เค้าพอใจ ถึงมันจะมีขนาดใหญ่มากแต่ผมก็สัมผัสรูดขึ้นลงไปเรื่อยๆ...
"อื้อมมมม ดีๆ พะยูนน้อย นายเก่งนี่"
ผมเร่งจังหวะมากขึ้นตามที่เรียนรู้มา ผมต้องทำให้อ.พอใจให้ได้
อ.ไม่รอช้า เอาสองนิ้วแทรกเข้ามาในช่องทางของผม พร้อมยกขาผมพาดไหล่อ.ไว้ สักพักผมรู้สึกเจ็บอีกแล้ว จึงเอานิ้วขึ้นมากัดเพื่อระบายออก จนกระทั่งอ.ใส่แก่นกายของอ.ที่พร้อมมากจากการกระตุ้นของผม ค่อยๆเข้ามาเรื่อยๆ ผมรู้สึกได้ถึงความร้อนที่พุ่งเข้ามาด้วยเช่นกัน
"อ๊าาา อ๊าาาา อ. ผม...อ๊าาา"
ผมเอาสองมือบีบแขนทั้งสองข้างของอ.ไว้ ส่วนนั้นเข้ามาในตัวผมลึกขึ้นๆเรื่อยๆ และเข้าออกเป็นจังหวะที่แรงขึ้น
"อื้มมม อื้อมมม พะยูนของชั้น"
อ.ส่งเสียงออกมาเป็นระยะๆ ส่วนผมเริ่มรู้สึกได้ถึงแรงที่ใส่เข้ามาตลอด...
"อ๊าส์ อ๊าส์"
อ.กดปากลงที่แก้มผมแล้วเอาสองมือกดลงข้างเตียง พร้อมสอดใส่เข้าออกไม่หยุด
"อ๊าส์ อ๊าส์"
ผมยังคงร้องไม่หยุด จนกระทั่งอ.เริ่มผ่อนจังหวะลง และกระซิบข้างหูว่า
"ตอนนายลงไป เตรียมตัวตอบคำถามเพื่อนๆได้เลยล่ะ ฮึๆ"
ผมคงไม่ต้องบอกนะครับว่าหลังจากนั้น ผมก็แทบจะไม่มีแรงซ้อมเท่าไหร่ ผมฝึกกับอ.เหว่ยถิงทั้งในสระน้ำและบนเตียง สุดสัปดาห์นี้ผมมีความสุขมาก ส่วนเรื่องอื่นนั้น ก็ปล่อยให้มันเป็นไปเถอะครับ แค่มีที่ปรึกษาคนนี้ ผมก็ไม่ต้องการใครอีก...ตอนนี้อ.คงไม่ต้องการกล้วยแลกเปลี่ยนแล้ว เพราะมีผมคนเดียวที่อ.ต้องการตลอดไป
....................................จบแล้วค่าาาา >___<!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น